Zaakceptuj, czego nie możesz kontrolować
Kiedy firma musi zredukować zatrudnienie, rzadko chodzi o wydajność poszczególnych pracowników. Prawdopodobnie nie zostałeś zwolniony, ponieważ miałeś słabe wyniki lub nie lubił cię przełożony.
Ludzie są zwalniani, ponieważ firma np. nie może znaleźć dla nich nowej w nowej strategii (drukowany miesięcznik przechodzi na format cyfrowy), lokalizacji (zamknięcie fabryki w regionie) lub strukturach (konsolidacja zespołów PR i marketing z podobnymi rolami).
Na większość z tych czynników nie masz wpływu. Dlatego ważne jest, abyś miał świadomość, że strata pracy to nic osobistego. Zwolnienie nie zmniejsza twojej wartości. Taka sytuacja może przydarzyć się każdemu i w każdej chwili.
Daj sobie czas na żal i złość
Nawet jeśli masz świadomość, że zwolnienie nie jest odzwierciedleniem twojej wartości ani umiejętności, tylko efektem nieodpowiedniego zarządzania firmy lub zmiany jej strategii biznesowej możesz czuć wstyd, żal i złość. Możesz borykać się z poczuciem beznadziei i izolacji, zwłaszcza gdy osiągnąłeś określoną pozycję lub poziom dochodów, ponosisz odpowiedzialność finansową za rodzinę lub gdy przez pracę identyfikujesz własne ja.
Daj sobie chwilę na te emocje, są naturalne i adekwatne do momentu, w którym jesteś. Skup się na swoim samopoczuciu. Ze złym nastawieniem poszukiwania pracy będą dla ciebie torturą.
Przygotuj się do kolejnego ruchu
Jak wyjść z mentalnego dołka? Pamiętasz, kiedy pracowałeś tak dużo, że nie miałeś czasu na spotkanie z przyjaciółmi, długi spacer z psem, książkę lub posprzątanie na strychu? Być może tak bardzo niepokoisz się o stabilną przyszłość bliskich, którzy są od ciebie zależni, że nie masz na nic ochoty?
Dla twojego zdrowia psychicznego ważne jest, aby podczas poszukiwania pracy poświęcić trochę czasu na robienie tego, co sprawia ci największą przyjemność, lub co ze względu na obciążenie obowiązkami zawodowymi stale musiałeś odkładać.
Nie wstydź się
Zgodnie z modelem SCARF utrata pracy narusza wszystkie pięć wymiarów społecznych, w których funkcjonujemy. Cierpi na tym poczucie:
- S (status) statusu i miejsca w społeczeństwie
- C (certainty) pewności, także co do przyszłości
- A (authonomy) kontroli nad wydarzeniami
- R (relatedness) więzi i bezpieczeństwa
- F (fairness) sprawiedliwości.
Jako osoba, która straciła pracę możesz odczuwać z tego powodu także wstyd. To może utrudnić ci poszukiwania pracy – na przykład w gronie znajomych. Przypomnij sobie wtedy, że zwolnienie nie jest sprawą osobistą. Nie bój się podzielić swoją historią. Bycie szczerym i otwartym w kontaktach z innymi sprawi, że inni będą bardziej skłonni ci pomóc.
Bądź cierpliwy
Pogódź się z tym, że przejście od szoku i smutku do nadziei na nowe możliwości wymaga czasu i pracy. Ale pamiętaj, że nie zaczynasz od podstaw. Masz już doświadczenia zawodowe, a przed sobą szansę na lepszą pracę. Natomiast czasem ten proces może zająć nawet pół roku, ponieważ nie zależy wyłącznie od ciebie, ale też od wielu innych czynników – od koniunktury w branży, przez kondycję gospodarki, po specyfikę procesu rekrutacyjnego w firmie. Bądź cierpliwy. Jeśli nie możesz czekać, rozważ rejestrację w agencji pracy tymczasowej lub freelance. W międzyczasie szukaj dalej i nie zniechęcaj się. Często najlepsze okazje to te najmniej spodziewane.
Tu przeczytasz jak zaplanować i realizować proces szukania nowej pracy: Jak znaleźć pracę?
